عدالت اجتماعی و موضوع اشتغال

وقتی که به جوامع پیشرفته دنیا بنگریم، صرف نظر از میزان پیشرفت صنعتی و توسعه یافتگی و بزرگ و کوچک بودن، با دقت در آمار اشتغال و بیکاری آنها در می یابیم آن کشورهایی که نرخ بیکاری آنها در مقایسه با سایر کشورها پائین تر است، شاخص عدالت اجتماعی در آنها بالاتر بوده و فقر چهره پنهانتری دارد. ریشه کن کردن فقر و پایان بخشیدن به دور باطل و تسلسل این پدیده در خانواده های فقیر، جز با فراهم نمودن فرصتهای شغلی متناسب با توانمندیهای فکری و یدی آنها امکان پذیر نیست. فقر زدائی جامعه جز با محوری کردن اشتغال امکان پذیر نخواهد بود. محوری نمودن اشتغال نیز در گروه برنامه ریزی کلان دستگاههای مختلف و بصورت مشارکتی عملی خواهد بود.

برای ایجاد اشتغال و مقابله با رشد نرخ بیکاری علی رغم اینکه وضعیتهای سیاسی و اجتماعی و … کشورهای مبتلا به با یکدیگر متفاوت است و این عوامل چگونگی مهار بیکاری در ان کشورها را از یکدیگر متمایز می کند ولی در تمام کشورهایی که با بیکاری گریبانگیر ند، باید سرمایه گذاری و تولید افزایش یابد و برای افزایش تولید باید زمینه مصرف در داخل و صادرات به خارج فراهم شود و برای این منظور کیفیت و کمیت محصولات و خدمات بسیار مهم است. از سوی دیگر آموزشهای لازم قبل از مقاطع آموزش عالی ( دانشگاهها ) و در حین تحصیل در مقاطع دانشگاهی باید با بازار کار مطابق گردند و … همانطور که می دانیم معضل و پدیده بیکاری از عوامل مولد مشکلات اجتماعی و … است که تقلیل آن و رسیدن به نرخ بیکاری طبیعی، جامعه را از گزند بسیاری از معضلات دیگر مصون خواهد داشت.